Oaza wśród morza piasku.

Arwen

Niczego nie dosypuję
*Zeszła z parapety, powoli podeszła do niego, odgarnęła mu włosy z twarzy*
Ale jak chcesz mogę dosypać..
*Uśmiechnęła się szelmowsko*

Glondriel

Hmmm... na moje specjalne życzenie rozumiem...
*poważną minę przybrał, zawartość pucharu wypijając chwilę później*
Szczerze mówiąc, rozbijanie się po korytarzach nie jest tym na czym mi jakoś szczególnie zależy.
*Popatrzył jej w oczy*
No chyba, że masz ochotę poeksperymentować. Zostałem nazwany stworem, więc w drodze wyjątku mogę zostać stworem doświadczalnym...

Arwen

*Roześmiała się *
Eksperymenty z mężczyznami ino w łożu są przeprowadzane
*mrugnęła doń zaczepnie, ramiączko sukni poprawiła*
Nie kuś losu , panie.

Glondriel

Hmmm... czy to aby na pewno ja tu kuszę?
*Spytał z uśmiechem szelmowskim. Kielich odstawił.*
A sukni nie poprawiaj, powinnaś raczej ją zdjąć, by bielizny nie poplamić...
*wesoło zaproponował*

Arwen

Och, patrzcie go , jaki prędki .
*Uśmiechnęła się łobuzersko. Podesżła do stołu przy drzwiach się znajdującego * Nie myślisz czasem, że ktoś by mógł nas przyłapać?
* Zerknęła na niego zarazem pytającą i prowokującą zarazem*
Od kuszenia są kobiety,
*Zatrzepotała zalotnie rzęsami*

Glondriel

Chyba masz rację, dlatego to Twoja suknia a nie moja tunika jest brudna. Ja tam zdejmować niczego nie muszę, to i na czym mają mnie przyłapać?
*spytał pokazując jej język*
Ja jestem czyściutki
*dodał z uśmiechem*

Arwen

*Odwróciła się mrużąc oczy *
To pa idę się przebrać.
*Chwyciła za klamkę i ruszyła korytarzem, do części mieszkalnej*

Glondriel

*Roześmiał się cicho. Wina sobie dolał i resztę pieczeni razem z butelką na parapecie odłożył. Oparł się o kominek plecami do drzwi i wpatrzył w ogień.*
To dla Was...
*mruknął i ulał trochę płynu z kielicha do ognia. Płomień buchnął wyżej, by zaraz na powrót wrócić do poprzedniej wielkości. Glondriel pokiwał w milczeniu głową. Upił łyk wina, wzrok zatapiając w płomienach*

Arwen

*Oparła się o framugę, czerwona suknia podkreśłała jej wdzięki*
Za pamięć przyjaciół?

Glondriel

Taaak...
*odrzekł nadal patrząc w ogień*
Tym którzy nie wrócili. Armagedon dużo zmienił. Często zastanawiam się czy znaleźli jakiś dach nad głową. Czy wogóle dach jest im jeszcze potrzebny... Miałem szczęście.
*Wypił łyk wina i odwrócił się powoli w stronę drzwi. Uniósł brwi w lekkim zdziwieniu i otworzył usta. Stał tak chwilę i przyglądał się.*
Ta suknia... wyglądasz... ślicznie. Jeśli powiedziałem, że w tamtej było Ci do twarzy, to tylko dlatego, że nie widziałem Cię w tej...

Arwen

*Uśmiechnęła się lekko* Gdziekolwiek teraz są i co się z nimi dzieje. Wierzmy,że zaznali szczęścia. *Podeszła do niego , dotknęła jego ramienia* Dziękuję. Nie zwykłam słyszeć komplementów.

Glondriel

Co jak co, ale w to nie uwierzę.
*odparł z uśmiechem. Położył dłoń na jej dłoni. Spojrzał na nią*
A ty? Co Tobie zabrał Kataklizm?

Arwen

Masz rację słyszałam, w starej erze.
*Spuściła wzrok* Miłość, odszedł w siną dal zabierając większą część mego serca i duszy * Westchnęła, posmutniała na chwilę*

Glondriel

*Uśmiechnął się smutno.*
Dobrze, że troche zostawił. Może kiedyś wróci i będziesz miała resztę.
*Pstryknął ją w nos*
A teraz głowa do góry. Nie w błoto patrzymy, lecz w słońce i chmury!

Arwen

*Pokręciła głową* Nie wróci.
*Roześmiała się * A co widzę , gdy patrzę w górę?
O czyżby to Twa twarz była .. *Uśmiechnęła się lekko*